In Annen werden we ook ontzettend hartelijk begroet. Dit keer door mijn tante Heiltje. We hebben ook met haar regelmatig contact, maar ook hier geldt, dat het weer heerlijk is om haar even om de hals te vliegen! Meteen wordt koffie gemaakt en we eten bij haar een paar lekkere broodjes. Wat smaakt ons dat goed! We vertellen over onze avonturen van Hällaryd en zij verteld over die van haar. Helaas gaat het met haar heup nog niet zoals het…
Nu eens niet in een Zweedse supermarkt, maar gewoon bij een Nederlandse! Als eerste gingen we naar Action in Hoogezand. Daar hebben we verf gekocht. Niet dat ze dat in Zweden niet hebben hoor. Maar we hebben ervaring opgedaan met het verven met één soort en die beviel van geen meter! Als je dan bedenkt, dat we vele meters moeten verven… Toen kozen we ervoor om de verf voor plafonds en kozijnen maar uit Nederland mee te nemen. Daar ook…
We belden aan en eigenlijk werd meteen de deur opengedaan: twee blijde mensen stonden in de hal ons met open armen te verwelkomen! Een heel emotioneel moment, om na drie maanden je (schoon-) ouders weer in de armen te kunnen sluiten. We hielden de oogjes niet droog. Was ook wel te verwachten, toch? We werden getrakteerd op heerlijk gebak en mam had nog een lekkere salade voor onze komst gemaakt. Niet één, maar twee porties hebben we opgegeten. Wat hebben…
Het was een bijzondere nacht. Eigenlijk was het begin al bijzonder. Onderweg dacht ik er gisteren ineens aan, dat ik totaal niet gedacht had aan handdoeken. Oei! Toen keek Heiko me aan en maakte het nog erger: “Hadden we ook beddengoed mee moeten nemen?” Oei! Oei! Voor de verhuizing gingen we altijd óf met de camper weg, waar alles aanwezig was óf naar ons vakantiehuisje, waar alles aanwezig was. Dit keer was de eerste keer, dat we iets huurden. Toch maar…
Nadat we Pantro hadden achter gelaten in het pension, begon onze reis naar Nederland. Voor de eerste “vakantie”. Vreemd hoor. Het is nu de omgekeerde wereld. Anders gingen we van Zweden altijd naar huis, als we weer naar Nederland gingen. Nu gaan we heen, vanwege de verjaardag van Heiko zijn vader. Die wordt aanstaande zondag 87 jaar en daar willen we bij aanwezig zijn. Dit keer moeten we eerst rijden vanaf Erikstorp naar Växjö en daarna naar de E4, de…
Vanochtend rond tien uur waren we in Erikstorp. Bij het pension, waar Pantro de komende dagen gaat logeren. Het is van Nederlanders. Een paar jaar geleden kwamen we daar bij toeval langs en gingen hun “Western-winkeltje” naar binnen. Even aan de praat gekomen en toen vertelde de eigenaar, dat ze ook een pension hadden. Onthouden en er vandaag voor de eerste keer gebruik van gemaakt. Het zag er allemaal heel netjes uit. Pantro kreeg een eigen hokje, zijn eigen deken…
Vandaag was Heiko wederom naar het woningcomplex voor ouderen geweest om onkruid te wieden. En niet zonder zichtbaar resultaat. Wat stond er nog veel onkruid. Wat was er nog veel te doen. Toen hij vanochtend kwam, maar ook nog toen hij vanmiddag weer naar huis ging. Zijn collega moet het echter nu verder alleen gaan doen, want vanaf nu hebben we een paar dagen vakantie! Ik had alle spulletjes al bij elkaar gezocht, die we mee wilden en moesten…
Het is nog maar een aantal dagen geleden, dat we Åtta hebben moeten begraven. En nu is het al “anders” in de tuin. Niet alleen door zijn afwezigheid. En toch ook wel. Uiteraard kijk je nog vaak naar die plekjes, waar Åtta het liefste lag, het meeste liep of gewoon vaak was. Even in gedachten ben je dan weer bij hem. Dat is de ene kant van zijn afwezigheid. De andere kant is, dat er weer meer vogeltjes in de…
In onze omgeving vind je hier en daar ook kleine stukjes landbouwgrond. Als we er op letten, zien we vooral graan staan en mais. Verder veel grasland, maar we zien hier nergens aardappelen. Toch kunnen we die wel kopen in de supermarkten en dan staat er bij dat ze vervaardigd zijn in Zweden. Maar dus niet in de buurt van Vetlanda. Hier vooral veel grasland voor de koeien. En als het gras dan twee kontjes hoog is wordt het tijd…
Vanochtend rond kwart voor acht bracht Joke mij naar Vetlanda, naar “Stensåkra”. Een wooncomplex voor ouderen. Daar moest de tuin netjes gemaakt worden. Dát werd tijd! Het onkruid stond her en der hoger dan de struiken. Duidelijk een gevalletje “al een poosjes niets aan gedaan!” Gisterochtend was ik er begonnen. Samen met een collega, Adam. Hij is gistermiddag doorgegaan, terwijl ik nog naar Sävsjö moest. Daar was iemand die gevraagd had of het gras gemaaid kon worden en dat klusje heb ik gekregen….
Binnen een week, nadat we ons personsnummer hadden, kreeg ik een bericht van het “Vårdcentral”, kleine ziekenhuis. Ik moest met op dinsdag, 8 augustus aanstaande (vanmiddag dus) melden voor een mammografie. Dat was niet alleen snel, maar ook prettig. Prettig, omdat een dergelijk onderzoek altijd erg op prijs wordt gesteld. Je kunt immers beter voorkomen, dan genezen. Om kwart voor twee stapte ik in de auto. Ik had vanochtend Heiko naar zijn werk gebracht en kon derhalve zelf naar het “Vårdcentral”…
Onderweg naar huis spraken we gisteravond nog over het noodlot dat onze kleine, dappere Åtta heeft getroffen. Je vraagt je steeds af, hoe het heeft kunnen gebeuren. Vanzelfsprekend zul je nooit te weten komen wat er precies is gebeurt. Misschien maar beter. Zijn kort leventje is over en daar moeten wij weer verder mee. Hoe zwaar ook. Hoe verdrietig ook. Het is triest, dat tevens het leven van dit jonge katertje zo vroeg beëindigd moest worden. Hij zou op 3…
Ondanks ons groot verdriet vanwege het wegvallen van onze Åtta moesten we vanmiddag naar Jönköping. We hadden een afspraak op de keukenafdeling. Daar waren we de vorige week geweest om een schets te laten maken. Met die globale gegevens moesten we thuis alles be- en nakijken. Eventuele aanpassingen en wijzigingen konden we vandaag doorgeven. We waren er om half vijf en na anderhalf uur zegt de dame tegens ons: “Oké. Nu moet ik alles invoeren voor de bestelling. Een collega moet…
Nadat Heiko thuiskwam hebben we een mooie plek opgezocht, waar onze Åtta zal worden begraven. Het was meteen duidelijk, dat dat op “zijn rots” zou worden. ’s Ochtends zat hij daar in het zonnetje. Als we met de auto thuiskwamen kwam hij daarvandaan ons te begroeten. Als Pantro daar in de buurt liep, kwam hij zijn grote broer om aandacht te vragen. ’s Middags lag hij daar vaak in het mos te slapen. Het was “zijn rots”. Wie had dat gedacht,…
Gisteravond had Åtta het te druk met andere dingen en wou hij niet naar binnen om lekker in zijn mandje te slapen. Zelfs snoepjes konden hem niet overhalen. Ik hoorde hem nog met een flinke snelheid de boom in klimmen, om even later nog door miauwen op mij te reageren. Achteraf is dat het laatste wat ik van hem heb gehoord. Want vanmorgen kwam hij niet, zoals andere ochtenden, meteen binnen toen we hem riepen. Heiko ging aan het werk…